De rek was eruit…
…uit die ene knijper. Ineens, zomaar uit het niets, sprong de knijper van het wasrek, maakte een salto in de lucht, brak in twee stukken en viel op de grond.
Als een slaperige kat keek ik op van de bank wat dat geluid was en wat er gebeurde. Kon dat zomaar? Deze knijper hield zich net nog bezig met zijn belangrijkste taak, namelijk: het op zijn plek houden van mijn wasgoed. Een salto, leuk, in twee stukken breken, minder leuk.
Ik liet de knijper op de grond liggen en vroeg mezelf af: “wat maakte nu dat deze knijper, ijverig bezig met zijn taak, ineens kapot sprong? Wat maakte dat de spanning hem te veel was? Het plastic of de veer te vaak gebruikt? Waarom ging hij nu kapot?”
Niet dat ik me nu heel erg het lot van deze knijper aantrok. Maar ik legde de link met het dagelijks leven en vroeg me vooral af, wat maakt dat onze spanning op een gegeven moment zo hoog is, dat we knappen? En soms, in het geval van de knijper, op de grond vallen en niks meer kunnen doen?
Leermomentje
Ik vond – en vind – dit een interessante vraag. Want hoeveel yoga, meditatie, ontspanning, sport ik ook doe. De rek gaat er bij mij bij tijd en wijlen ook uit. Tegenwoordig voel ik het veel beter aankomen en kan ik redelijk op tijd pas op de plaats maken. Lukt dat een keer niet, dan kan ik het mezelf ook beter vergeven en dan alsnog dat pauze-moment inlassen. Dat is wat jarenlange yoga, meditatie en vooral levenservaring me gebracht hebben. Fijn wel. Alleen moet ik dus soms aan al die lessen herinnerd worden. In dit geval door een knijper.
Veerkracht
Die knijper stond op dat moment symbool voor heel veel dingen. Maar vooral voor veerkracht. Want zelfs al heb je zoveel veerkracht, en een knijper heeft dat (er zit zelfs een veer in!), dan nog kan je knappen. Dan nog kan het moment komen dat je denkt “zo en nu laat ik mezelf even op de grond/bank/bed vallen en doe ik even helemaal niks”. In het geval van de knijper, helemaal niet erg. Want ik heb een emmer vol knijpers en had dus genoeg broertjes en zusjes van deze knaap die direct zijn taken over konden nemen.
Als je het over jezelf hebt, dan is het een ander geval. Want van jezelf is er maar 1. Er is maar 1 jij. En voor jezelf moet je goed zorgen. Dat kan je ook alleen maar zelf doen. Zo bekeken zijn we allemaal onze eigen leermeester.
Je bent je eigen leermeester
Dat brengt me op het doel van mijn blogs, mijn site en de dingen die ik eromheen wil doen. De lessen die ik gaf, de coachingsessies, de online meditaties en de gedichtjes die ik op Instagram schrijf. Het draait allemaal om het nemen van tijd en momenten voor mezelf. Om even stil te staan, te voelen, te ademen en dan weer rustig(er) door te gaan. Dat kan je uiteindelijk alleen maar zelf doen.
Je kunt apps downloaden, een coach of therapeut hebben die je zegt wat je moet doen, filmpjes kijken, boeken lezen. Maar uiteindelijk moet JIJ het doen. En IK dus ook. In mijn lessen zeg ik altijd tegen mezelf “practice what you teach”. Dat is precies de reden dat ik momenteel geen lessen geef. Omdat ik in een proces zit van heling, van verwerking en groei. Een proces waarbij ik voel dat ik vooral alle lessen die ik geleerd heb, moet toepassen, op mezelf. Zodat ik straks een nog betere docent ben. Maar vooral, mijn veerkracht vergroot heb. Dat gaat met vallen en opstaan, net zoals die knijper. Alleen die knijper brak. Ik niet, ik sta weer op, kijk waar ik gebleven ben en ga weer door. Met weer een klein lesje in mijn rugzak erbij.
Lessen delen
Iedere les die ik leer, zou ik het liefst willen delen. Dat is vrij ambitieus en laat ik nou voor 2022 het voornemen hebben om wat meer te leven met de instelling “go with the flow” en “goed…is goed genoeg”. Dat neemt niet weg dat ik mijn lessen deel. Want ik geef graag en geef ook graag door.
Daarom deel ik vandaag graag een gouwe ouwe met je. Een meditatie-oefening van vijf minuten die je helpt je concentratie te verbeteren. Zodat die knijper op zijn plek blijft zitten en zit rustig kan kwijten aan zijn taak.
Deel je je ervaring naar aanleiding van de meditatie met me of heb jij ook zo’n “knijper-momentje”? Mail me op: eveline@vishuddha-yc.nl.
